• Segundo demostra un informe da organización Transport and Environment (T&E), á que pertence Ecoloxistas en Acción, os coches diésel, a pesar do que se cría, emiten máis gases de efecto invernadoiro (GEI) que os de gasolina cando se ten en conta todo o ciclo de vida do vehículo.
  • Transcorridos dous anos desde o escándalo do Dieselgate, no que se puxo en cuestión a tecnoloxía diésel, parece non quedar escusa para que a Unión Europea (UE) siga impulsando artificialmente unha tecnoloxía que contamina as nosas cidades.
[Resumen] Diésel: la verdadera (y sucia) historia

O informe Diésel: a verdadeira (e sucia) historia bota ao traste o único argumento que quedaba á industria do automóbil após o escándalo do Dieselgate e os tremendos problemas de saúde pública que estes vehículos a gasoil ocasionan nas nosas cidades: que emitían menos CO2 e eran por tanto unha ferramenta eficaz para mitigar o cambio climático.

Segundo este informe, os principais motivos polos que os diésel provocan máis emisións GEI que os de gasolina son:

  • As emisións xeradas para obter diésel no proceso de refino son superiores ás da gasolina.
  • As emisións debidas á fabricación dos vehículos e motores diésel son superiores ás de gasolina.
  • O biodiésel co que se mestura o diésel ten maiores emisións que o bioetanol que se engade á gasolina.
  • A quilometraxe realizada nos coches diésel é superior aos de gasolina; nada sorprendente tendo en conta os menores custos económicos do diésel, provocados artificialmente.
[Report] Diesel: the true (dirty) story

Os coches diésel xa estaban en cuestión para o consumidor pola perda de confianza causada pola venda fraudulenta de vehículos durante anos, que destapou o Dieselgate e que a diferenza do ocorrido en EE UU non se materializou en ningunha compensación para os propietarios da UE. Tamén para a sociedade no seu conxunto, polos graves problemas de saúde pública que ocasionan nas nosas cidades, facendo que cada vez máis concellos estean a pensar na prohibición da circulación dos diésel para cumprir cos niveis de contaminación esixidos. De maneira que cos novos datos que se desprenden deste informe xa non queda motivo nin escusa algunha para seguir favorecendo a compra destes vehículos na UE como ocorreu ata o momento.

A tecnoloxía diésel chegou na UE a representar ao redor dun 50 % de todo o parque de vehículos (en España é do 70 %), mentres que en EE UU e China non supera o 1 % e o 2 % respectivamente; e a UE representa a nivel mundial o 70 % de todas as vendas destes vehículos. Mais estas cifras non se deben ao azar, senón, como revela o informe, a unha serie de políticas estatais e comunitarias que favoreceron artificialmente ao diésel fronte á gasolina.

En primeiro lugar, porque os impostos que gravan o diésel foron inferiores, o que fixo que de media o custo do litro para o consumidor fose entre un 10 % e un 40 % máis barato, dependendo do país. Unha medida que supuxo unha subvención indirecta aos fabricantes destes vehículos estimada en 32.000 millóns de euros; é dicir, a suma que os Estados membros deixaron de recadar por non o gravar de igual xeito que a gasolina.

E en segundo lugar, porque nas normas que regulaban a contaminación que podían emitir os automóbiles había diferentes estándares en función do combustible e aos diésel tolerábaselles emitir moito máis que aos de gasolina. Tratar de nivelar as mesmas emisións de óxidos de nitróxeno (NOx) tería suposto un custo desorbitado para os fabricantes que tería prexudicado as súas vendas fronte aos de gasolina. E isto sen considerarmos que as emisións reais, como revelou o Dieselgate, eran ao redor de tres veces as oficiais no 80 % dos vehículos vendidos. De feito, nos novos estándares esixidos tras a aprobación dos test de condución real fronte aos fraudulentos test de laboratorio, séguense permitindo uns niveis de emisión de NOx entre dúas e tres veces superior aos diésel que aos vehículos de gasolina.

Con este informe parece xa evidente que a tecnoloxía diésel non só non trouxo beneficio algún nin para a contaminación das nosas cidades nin para mitigar o cambio climático. Foi unha tecnoloxía que se se implantou foi porque se subvencionou, o que supuxo unha importante diminución de ingresos para as arcas públicas. E por se todo isto fose pouco, o escándalo Dieselgate demostrou o seu carácter fraudulento e que durante anos os fabricantes estiveron enganando aos consumidores e ás administracións públicas sobre as emisións reais que provocaban. A diésel é, por tanto, unha tecnoloxía que carece xa de toda lexitimidade.

Mais non é só iso: como ben sinala o informe, é unha tecnoloxía caduca perante os avanzos dos motores de gasolina, os híbridos e eléctricos. Actualmente os coches de gasolina conseguiron ser igual de eficientes e hai ademais unha forte introdución dos híbridos. En ambos os casos os custos son similares ou non moi superiores, o que fai que ao diésel, mesmo se se mantiver o apoio público, lle reste un curto percorrido.

Por todo iso, Ecoloxistas en Acción, xunto con T&E e o resto de organizacións españolas que forman parte desta federación europea, Ecodes e Ecounión, reclaman á UE e os seus Estados membros, que:

  1. Equiparen os impostos do diésel cos da gasolina.
  2. Eliminen toda exención na compra de vehículos baseada nas emisións de CO2 segundo os datos oficiais do fabricante, e introduzan novas exencións baseadas nos resultados dos test de condución real, considerando tamén as sustancias contaminantes emitidas.
  3. Introduzan unha nova norma (Euro 7) de estándares de contaminación na que se equipare os niveis esixidos aos automóbiles diésel e de gasolina.

E aos concellos, coincidindo ademais coa Semana Europea da Mobilidade: que se implementen as medidas de mobilidade necesarias para restrinxir paulatinamente a presenza e circulación de vehículos diésel nas nosas cidades, especialmente naquelas que superen os niveis de contaminación e sobre todo cando houber picos graves; medidas entre as que se achan a introdución de Zonas de Baixas Emisións ou as peaxes por conxestión.