- A Convención Marco das Nacións Unidas e o Goberno de Reino Unido anunciaron onte que se pospón a celebración da COP26 prevista en Glasgow en novembro de 2020.
- Segundo Ecoloxistas en Acción, aínda que atender a urxencia sanitaria é unha prioridade nestes momentos, non se debe esquecer que vivimos nunha urxencia ecolóxica perigosa e durábel.
- A falta de acordos previos nos cumios de Marrakech, Fiji-Bonn, Katowice e Chile-Madrid poderían facilitar que as Nacións Unidas acelerasen o proceso, evitando que o cumio Glasgow fose posposta.
O 26º Cumio das Partes da Convención Marco das Nacións Unidas para o Cambio Climático (COP26) prevista para novembro de 2020 en Glasgow acaba de ser posposta pola propia Secretaría da convención e polo Goberno do Reino Unido. Un cambio de calendario que afecta tamén ás reunións previas previstas e en especial á Intersesional que se ía a celebrar en xuño na cidade de Bonn e que parece ser atrasarase a outubro.
O motivo principal deste atraso é a urxencia sanitaria provocada pola enfermidade COVID-19, que fai difícil continuar co calendario previsto debido ao risco que supoñería para a comunidade internacional e a extensión da pandemia.
Ante esta situación, o Secretariado optou por atrasar todo o calendario. Segundo a propia nota emitida, “reprogramar a conferencia garantirá que todas as Partes poidan centrarse nas cuestións que se debaterán nesta conferencia esencial, e dará máis tempo para que se leven a cabo os preparativos necesarios”.
Javier Andaluz, responsable de Clima e Enerxía de Ecoloxistas en Acción, declarou que “de haberse axilizado a toma de decisións nos cumios anteriores, a comunidade internacional estaría en mellores condicións de afrontar os efectos do coronavirus sen dilatar a acción climática e a entrada en funcionamento do Acordo de Parides a mediados do ano que vén”.
Para o portavoz da organización ecoloxista, os países non deben usar a escusa da crise da COVID-19 para obviar a crise ecolóxica ou aproveitala para rebaixar os xa insuficientes compromisos internacionais. “A crise do coronavirus móstranos que non tomar medidas a tempo ten un alto custo, unha aprendizaxe que debería ser escoitado nas negociacións climáticas que seguen dominadas pola inacción?, subliñou Andaluz.
O camiño previsto para a entrada en funcionamento do Acordo de Parides componse tanto de encontros internacionais como do cumprimento de compromisos de carácter nacional. Neste sentido, Ecoloxistas en Acción sinala a necesidade de continuar coa axenda prevista, en especial a presentación de novos compromisos nacionais aínda máis ambiciosos baixo o Acordo de Parides.
A organización ecoloxista recordou que o compromiso actual do Goberno de España e das diferentes administracións públicas distan moito da xustiza climática necesaria nestes momentos. Así mesmo, instou a alcanzar polo menos un 55 % de redución de gases de efecto invernadoiro en 2030 e a neutralidade antes de 2040.
Ademais, Ecoloxistas en Acción destacou como as reducións anuais comprometidas a nivel nacional e internacional distan moito da redución do 7,6 % anual que sinalaban as Nacións Unidas para manter o incremento da temperatura global en 1,5 ºC.
En palabra da propia Secretaria Xeral da Convención Marco das Nacións Unidas para o Cambio Climático, Patricia Espiñenta: “A COVID-19 é a ameaza máis urxente á que se enfronta a humanidade hoxe en día, pero non podemos esquecer que o cambio climático é a maior ameaza á que se enfronta a humanidade a longo prazo”.
A crise climática seguirá avanzando, do mesmo xeito que avanza o traballo da sociedade civil que, desde o confinamento, continúa atopando vías enfrontar a urxencia sanitaria, social e ecolóxica actual.